Hoe gaat het in zijn werk (zie ook het schema rechts):
De batterijtjes zijn al gemaakt. Ze werken!
Ze zijn heel klein en kunnen daarom worden ingespoten. Er zijn 2 soorten: batterijtjes met "plusjes" (positief) en met "minnetjes" (negatief).
Eerst worden de "plus-batterijtjes (⊕)" in een ader ingespoten.
Omdat aan de buitenzijde van de batterijtjes een stofje zit (antilichaam: PSMA) dat aan de kankercelwand gaat plakken, hechten deze batterijtjes zich aan de kankercelwand (op de zogenaamde receptor: R).
Na een half uurtje worden de "min-batterijtjes (⊖)" ingespoten. Ook die gaan op de kankercelwand zitten. Als ze beide op de cel zitten, maken ze stroom (e). Dit hebben we getest in een vloeistof die lijkt op bloed.
De batterijtjes produceren stroom dankzij een stofje (enzym) in de batterijtjes en glucose in het bloed.
De stroom van de batterijtjes beschadigt de buitenkant van kankercellen. Dit maakt de kankercellen zwakker. Hierdoor werken andere behandelingen, zoals immunotherapie of chemotherapie, beter. Soms gaan de kankercellen door de stroom zelfs dood, mede dankzij het immuunsysteem. Deze behandeling heeft minder nadelige effecten dan een operatie, bestraling of chemotherapie. Dit komt omdat die andere behandelingen ook gezonde cellen aanvallen, terwijl de stroom vooral op kankercellen werkt.
De batterijtjes zijn onschadelijk voor het lichaam en breken vanzelf af.
2. Wat zijn de resultaten tot nu toe?
Wij hebben, in samenwerking met de Universiteit van Cambridge (Dr. R Tomov, Materials Chemistry Group), 50-100 nm kleine nano-biobatterijtjes geproduceerd en hun werking aangetoond zeproduceren stroom!
3. Wat zijn de volgende stappen?
De specifieke stofjes (antilichamen) die op de kankercelwand plakken moeten we aan de batterijtjes koppelen.
Testen van de nano-biobatterij op kankercellen in een schaaltje.
Testen van de nano-biobatterij op muizen met kanker.
Testen op mensen.
4. Wij hebben u nodig!
We willen nu in het laboratorium laten zien dat de batterijtjes kankercellen (met PSMA-receptor) beschadigd worden door de batterijtjes. We verwachten dat we na een jaar, kunnen aantonen dat ons idee in het laboratorium en muizen werkt.
Er zijn echter aanzienlijke middelen (500 k€) nodig om dit te bereiken.
Daarna tonen we aan dat kankercellen ook in mensen met deze kleine batterijtjes kunnen worden vernietigd.
Geef daarom uw bijdrage via onze ANBI-stichting "Nano Iron Ribbon" o.v.v. 'bio-batterijtjes'
Deze figuur laat zien, hoe de batterijtjes aan de kankercel gaan zitten, en hoe ze stroom gaan produceren.
De batterijtjes herkennen speciale plekjes (receptoren, R) op de kankercellen. Ze plakken daaraan vast (dankzij het zogenaamde PSMA).
Eerst krijgt de patiënt batterijtjes met een plus-lading. Die hechten zich aan de kankercel. Daarna krijgt de patiënt batterijtjes met een min-lading. Die plakken er ook aan vast.
Als een plus-batterijtje en een min-batterijtje allebei aan dezelfde kankercel vastzitten, ontstaat er een stroompje (e). Dit stroompje beschadigt de kankercel.
